சற்றே தாமதமாக
1.
சாலைகள் பூக்களாகின
நகரம் தடாகம் ஆனது
காலப்படிகளில்
கண்
இமையைக்
கண்டடைந்தது
இனி எந்த
தூசிக்கு
இங்கு
இடமில்லை
2.
கத்திக்கொண்டிருந்தக்
குழந்தைக்குப்
பால்சோறு
தனிமை
இறந்தகாலம்
தடாகம்
முழுதும் நனைந்திட
நாங்கள்
கவிதை
எழுதிக்கொண்டிருக்கிறோம்
8 :பின்னூட்டங்கள்:
இரண்டாவது கவிதை பிடித்திருந்தது.
தொடர்ந்து எழுதங்கள்.
மனதில் நின்ற வரிகள்...
”நாங்கள்
கவிதை
எழுதிக்கொண்டிருக்கிறோம்”
இரு கவிதைகளுமே அருமை
தொடருங்கள்..
\\கண்
இமையைக்
கண்டடைந்தது
இனி எந்த
தூசிக்கு
இங்கு
இடமில்லை\\
\\தனிமை
இறந்தகாலம்\\
மிகவும் நுட்பமான வரிகள்
மிகவும் பிடித்திருக்கிறது.
மிக நன்றி முத்துராமலிங்கம்,ரகசிய சிநேகதி (பிழைத்திருத்தங்களுக்கும்) மற்றும் யாத்ரா (தொடர் வருகைக்கும். )
இரண்டு கவிதைகளும் அருமை!
-ப்ரியமுடன்
சேரல்
irandaavathu kavithai arumai
மிக நன்றி சேரல் மற்றும் மண்குதிரை.
//காலப்படிகளில்
கண்
இமையைக்
கண்டடைந்தது //
அருகிலிருந்தும் இவ்வளவு தொலைவிலா?
நல்ல கவிதை நண்பா !
Post a Comment